Dworzec kolejowy
Plac Dworcowy 1, 33-100 Tarnów
Historia dworca kolejowego w Tarnowie rozpoczyna się w 1856 roku. Jednakże budowę obecnego budynku zakończono dopiero w 1910 roku. Wygląd jak i monumentalne rozmiary jak na ówczesne czasy były czymś naprawdę wyjątkowym. Swój barokowy charakter przypominający rezydencję zawdzięcza projektowi E. Baudischa z wiedeńskiego Ministerstwa Kolei Żelaznych. Cechą charakterystyczną tak ukształtowanego założenia przestrzenno-architektonicznego jest znajdujący się w części głównej imponujący rozmiarami, nakryty kopulastym dachem mansardowym pawilon głównego westybulu. Po jego obu stronach znajdują się dwa podobne, ale nieco mniejsze pawilony, które mieściły luksusową restaurację i poczekalnię pierwszej klasy.
Click to listen highlighted text! Historia dworca kolejowego w Tarnowie rozpoczyna się w 1856 roku. Jednakże budowę obecnego budynku zakończono dopiero w 1910 roku. Wygląd jak i monumentalne rozmiary jak na ówczesne czasy były czymś naprawdę wyjątkowym. Swój barokowy charakter przypominający rezydencję zawdzięcza projektowi E. Baudischa z wiedeńskiego Ministerstwa Kolei Żelaznych. Cechą charakterystyczną tak ukształtowanego założenia przestrzenno-architektonicznego jest znajdujący się w części głównej imponujący rozmiarami, nakryty kopulastym dachem mansardowym pawilon głównego westybulu. Po jego obu stronach znajdują się dwa podobne, ale nieco mniejsze pawilony, które mieściły luksusową restaurację i poczekalnię pierwszej klasy.Historia dworca kolejowego w Tarnowie rozpoczyna się w 1856 roku. Jednakże budowę obecnego budynku zakończono dopiero w 1910 roku. Wygląd jak i monumentalne rozmiary jak na ówczesne czasy były czymś naprawdę wyjątkowym. Swój barokowy charakter przypominający rezydencję zawdzięcza projektowi E. Baudischa z wiedeńskiego Ministerstwa Kolei Żelaznych. Cechą charakterystyczną tak ukształtowanego założenia przestrzenno-architektonicznego jest znajdujący się w części głównej imponujący rozmiarami, nakryty kopulastym dachem mansardowym pawilon głównego westybulu. Po jego obu stronach znajdują się dwa podobne, ale nieco mniejsze pawilony, które mieściły luksusową restaurację i poczekalnię pierwszej klasy.