Dawny kościół i klasztor oo. Bernardynów
21 Bernardyńska, 33-100 Tarnów
Z dziejami Tarnowa mocno związany jest zakon Braci Mniejszych, zwanych popularnie bernardynami. Stojąc obok dzisiejszego barokowego kościoła Bernardynów, a dawniej Bernardynek widzimy w końcu ulicy Bernardyńskiej dużą budowlę o klasycystycznej zachodniej fasadzie. Gdy jednak podejdziemy do owej budowli od strony wschodniej zauważymy zamknięte trójbocznie kościelne prezbiterium o zamurowanych częściowo oknach. To dawny kościół Bernardynów pw. Matki Bożej Śnieżnej. Po drugiej bowiem stronie ulicy stoi piętrowy budynek z umieszczoną w jego naczółku datą: 1823. Za nim zaś, po południowej jego stronie ciągnie się wysoki na kilka metrów ceglany mur obronny z widocznymi zarysami zamurowanych strzelnic i gniazdami belek ganków straży. Podobny mur znajduje się też po północnej stronie dawnego kościoła. Obie wspomniane budowle oraz odcinki murów są zachowanymi częściami składowymi pierwszego założenia tarnowskiego klasztoru Bernardynów z drugiej połowy XV w. Przez wieki żyło w nim wielu świątobliwych zakonników, w tym prawdopodobnie św. Szymon z Lipnicy. Z dziejów klasztoru Bernardynek warto wspomnieć też o pobycie w nim i śmierci w 1765 r. Elżbiety Drużbackiej, polskiej poetki baroku.
opr. Rafał Nijak – 2017