Ruiny zamku na Górze św. Marcina
Wypoczynkowa 54, 33-100 Tarnów
http://www.it.tarnow.pl/index.php/pol/Atrakcje/TARNOW/Zabytki-i-atrakcje/Zamek-Tarnowskich
Około 2 km na południe od centrum miasta znajdują się ruiny zamku tarnowskiego, zbudowanego przez założyciela Tarnowa Spycimira herbu Leliwa, kasztelana krakowskiego. Zamek powstał w 1 połowie XIV i należał do potomków Spycimira noszących nazwisko Tarnowskich. Był to w tym czasie jeden z największych zamków w Królestwie Polskim należących do rodziny możnowładczej. Zamek stał na dwóch wzgórzach. Na niższej części wzgórza był przygródek – zaplecze gospodarczo- administracyjne, a na wyższej zamek wysoki, czyli warowna rezydencja. W latach 1519-1527 hetman Jan Amor Tarnowski przebudował zamek i otoczył go murowano-ziemnymi fortyfikacjami bastejowymi, czyniąc go jednym z najwspanialszych zamków monarchii oraz czołowym ośrodkiem kultury polskiego odrodzenia. W 1528 na pół roku zamek i miasto zostały oddane do dyspozycji króla Węgier Jana Zápolyi z dworem. W 1567 r. zamek przeszedł w ręce córki hetmana, Zofii, małżonki księcia Konstantego Wasyla Ostrogskiego. Trzy lata później został zdobyty przez przeciwników Ostrogskiego, a następnie odnowiony. Na początku XVIII wieku zamek został ostatecznie opuszczony i rozebrany.
Click to listen highlighted text! Około 2 km na południe od centrum miasta znajdują się ruiny zamku tarnowskiego, zbudowanego przez założyciela Tarnowa Spycimira herbu Leliwa, kasztelana krakowskiego. Zamek powstał w 1 połowie XIV i należał do potomków Spycimira noszących nazwisko Tarnowskich. Był to w tym czasie jeden z największych zamków w Królestwie Polskim należących do rodziny możnowładczej. Zamek stał na dwóch wzgórzach. Na niższej części wzgórza był przygródek – zaplecze gospodarczo- administracyjne, a na wyższej zamek wysoki, czyli warowna rezydencja. W latach 1519-1527 hetman Jan Amor Tarnowski przebudował zamek i otoczył go murowano-ziemnymi fortyfikacjami bastejowymi, czyniąc go jednym z najwspanialszych zamków monarchii oraz czołowym ośrodkiem kultury polskiego odrodzenia. W 1528 na pół roku zamek i miasto zostały oddane do dyspozycji króla Węgier Jana Zápolyi z dworem. W 1567 r. zamek przeszedł w ręce córki hetmana, Zofii, małżonki księcia Konstantego Wasyla Ostrogskiego. Trzy lata później został zdobyty przez przeciwników Ostrogskiego, a następnie odnowiony. Na początku XVIII wieku zamek został ostatecznie opuszczony i rozebrany.Około 2 km na południe od centrum miasta znajdują się ruiny zamku tarnowskiego, zbudowanego przez założyciela Tarnowa Spycimira herbu Leliwa, kasztelana krakowskiego. Zamek powstał w 1 połowie XIV i należał do potomków Spycimira noszących nazwisko Tarnowskich. Był to w tym czasie jeden z największych zamków w Królestwie Polskim należących do rodziny możnowładczej. Zamek stał na dwóch wzgórzach. Na niższej części wzgórza był przygródek – zaplecze gospodarczo- administracyjne, a na wyższej zamek wysoki, czyli warowna rezydencja. W latach 1519-1527 hetman Jan Amor Tarnowski przebudował zamek i otoczył go murowano-ziemnymi fortyfikacjami bastejowymi, czyniąc go jednym z najwspanialszych zamków monarchii oraz czołowym ośrodkiem kultury polskiego odrodzenia. W 1528 na pół roku zamek i miasto zostały oddane do dyspozycji króla Węgier Jana Zápolyi z dworem. W 1567 r. zamek przeszedł w ręce córki hetmana, Zofii, małżonki księcia Konstantego Wasyla Ostrogskiego. Trzy lata później został zdobyty przez przeciwników Ostrogskiego, a następnie odnowiony. Na początku XVIII wieku zamek został ostatecznie opuszczony i rozebrany.