Dworek wokowicki powstał w 1 poł. XIX w., jest w całości murowany, parterowy, zbudowany na planie prostokąta, o dwutraktowym układzie wnętrz. Podobnie jak klasycystyczne dworki ziemiańskie z końca XVIII i początków XIX w. ma tynkowane ściany, czterospadowy dach i murowany ganek na głównej osi frontowego traktu. Z dawnego jego wyposażenia do dziś zachowała się jeszcze

Izba Regionalna o wdzięcznej nazwie „Niezapominajka” tworzące swoiste muzeum stale poszerza gromadzone do tej pory kolekcje. Stare meble, sprzęt gospodarstwa domowego, strażackie atrybuty sprzed lat, oraz stare dokumenty i książki.

Kamienny krzyż stoi nieopodal skrzyżowania ulic Centralnej i Dworskiej. Ufundowany został w 1847 r przez Wojciecha i Teresę Kargolów. Na frontowej powierzchni postumentu został wyryty napis: „WOYCIECHA I TERESZY KARGOLE FONDATOROWIE PROSZĄ O POZDROWIENIE ZA DUSZĘ R.P. 1847”. Po bokach zaś umieszczono inskrypcje: „JEŻELI MIĘDZE I WAMI WAZAJEMNA MIŁOŚĆ OBFITOWAĆ NIE BĘDZIE NIE WNIDZIECIE DO